விண்ணை தாண்டி வருவாயா?

நிலா... என் மிக சிறந்த நண்பர்களுள் ஒருவள் ... சின்ன வயசுல.. நிலவா பாத்துக்கிட்டு சாப்பாடு சாப்டது... நிலாவ பாத்துகிட்டே ஓடி கீழ விழுந்தது... நிலா கரையும் போது அழுதது.. வளரும் போது சிரித்தது...
நிலவுல பாட்டி வட சுடுறாங்கனு நம்புனது... இப்படி நிலா.. என் சிறுவயதில் கள்ளம் இல்லா சிரிப்புடன் என் தோழியாய் தன் பயணத்தை என்னுடன் தொடங்கியவள் ...

நான் வளர்ந்து கல்லூரி படிக்கும் போது... காதலை சுவாசிக்கும் போது... காதலாய் என்னை பார்த்த போது... அவள் எனக்கு அவளாய் தெரிந்தாள்...








நான் காதலை இழந்தபோது.. தனிமை நான் நேசிக்க தொடங்கிய போது.. எனது தோழி எனக்கு ஆறுதல் அளிக்கும் அன்னையாக மாறி தனது பயணத்தை தொடர்ந்தாள்...

மீண்டும் நான் வாழ்வை தொடர்ந்த போதும் ... சகோதரியாக , சகோதரனாக, தந்தையாக, அன்னையாக, நண்பனாக...என்னுடன் இன்னும் இருக்கிறாள் ...


இப்படி என்னுடன் பல நாள் பழகியவள் என் வாழ்வின் துயரங்களில் மௌனமாய் தன் பார்வையாலும், புன்னகையாலும் மட்டுமே விடை சொன்னவள் ..
என்னுடன் இதுவரை பேசாதது ஏனோ?
நீ என்னுடன் பேசும் தருணதிற்காக இந்த தரணியில் தினம் தினம் என் ஆயுள் வரை காத்திருப்பேன் தோழி..
விண்ணை தாண்டி வருவாயா?